Review: Buenos Aires – Frankfurt in de Lufthansa 747-8 First Class

Introductie

Na een heerlijke trip door Chili, Bolivia, Peru, Paraguay, Brazilië en Argentinië was het weer tijd om terug richting Nederland te gaan. En dat deed ik in stijl. Het was al lang een droom om een keertje First Class in de neus van de 747-8 van Lufthansa te vliegen, een product dat relatief gunstig boekbaar is met punten. Extra bijzonder, want naast Lufthansa vervoeren alleen Korean Air en Air China passagiers met dit prachtige toestel. Zo’n 36 uur voor vertrek boekte ik met Lifemiles EZE-FRA-AMS voor 113/K miles en €104,71. Ik wisselde Amerikaanse Membership Rewards om voor Lifemiles – lees hier meer over het aanvragen van Amerikaanse creditcards. Spoiler: de vlucht was waanzínnig, en de ervaring stopte niet na het uitstappen in Frankfurt.

Vluchtgegevens

• Route: LH511, EZE-FRA (7,133mi)
• Toestel: Boeing 747-8 (D-ABYT, Retro Livery)
• Stoel: 1K
• Vetrek: 16:45 (UTC-3)
• Aankomst: 11:00 (UTC+2)
• Vluchtduur: 13:15

Check-in

Vanuit mijn hostel in Buenos Aires (aanrader!) neem ik een Uber naar het internationale vliegveld in de wijk Ezeiza, ongeveer 45 minuten rijden. Deze zet mij af voor de ingang van de internationale terminal – ik voel een ‘excitement’ zoals je die alleen voor een vlucht in First Class kan voelen. Vandaag gaat een feestje worden. Bij de check-in voor First wordt mijn naam gevraagd. ‘Ah, Mr. Tibben, we were expecting you’. Mijn boardingpassen liggen al klaar in een mooi mapje en binnen een minuut vervolg ik mijn weg richting immigratie. De ground attendant zou mij uit de lounge komen halen als het tijd was om te boarden.

In de inmiddels bekende terminal loop ik een rondje en ga ik eerst even langs de Amex Centurion Lounge (toegang verkrijg je met bijvoorbeeld de American Express Platinum card). Daarna neem ik plaats in de Star Alliance lounge, die Lufthansa gebruikt voor passagiers in zowel Business- als First Class. Het is een fijne plek met mooie inrichting en prima hapjes en drankjes, maar de lounge was een stuk drukker dan op de heenweg, te danken aan het gelijktijdige vertrek van de Lufthansa 747-8 en een Air Canada 787-9. De ervaring is niet te vergelijken met een echte aparte First Class lounge zoals je die in hubs hebt.

Terwijl ik lees over de daden van Simon Bolívar tijdens de Latijns-Amerikaanse onafhankelijksstrijd (uitstekend boek!) word ik opgehaald door de agent die mij incheckte. Voordat de algemene boarding begint neemt ze me over een aparte jetbridge mee door deur L1 richting de neus van de ‘Queen of the Skies’, waar ik word opgewacht door de purser en Kathrine, die me een groot deel van de vlucht zal verzorgen.

Stoel en cabine

Wauw – dat is de eerste impressie die ik krijg van de prachtige, stijlvolle cabine in de neus van het toestel. Verspreid over drie rijen staan 8 ruime stoelen opgesteld, met in het midden een kleine bar waar de champagne al klaarstaat. De warme tinten zijn stijlvol en de cabine heeft een hele open sfeer, geholpen door het gebrek aan bagagebakken boven de stoelen. De stoelen zelf zijn ruim en zeer comfortabel en bij elke stoel staat een verse roos, een leuke touch. Bij de voeten is een klein bankje waar een eventuele medepassagier kan zitten om zo samen te dineren. Het is niet de meest private opstelling (sommige maatschappijen hebben in First Class volledig gesloten cabines), maar elke stoel heeft een privacyscherm dat omhoog kan en mijn stoel voelt daarmee genoeg afgesloten van de rest.

De stoel is via knoppen aan de zijkant gemakkelijk te bedienen en heeft veel opbergruimte. De uitklaptafel is groot en stevig. Het scherm van de IFE is helaas wat aan de kleine kant terwijl hij best ver van de stoel zit. Deze is verder prima te bedienen en de selectie films is aardig.

Bij de stoel ligt een grote amenity-kit klaar, de Oktoberfest-uitvoering, met daarin alles wat je verwacht (tandenborstel, kam, sokken, oordopjes, pen, lekker luchtje, wat verschillende crèmes). Leuker nog is de pyjama die Kathrine even later langs komt brengen, een zeer comfortabel setje van het merk Van Laack waar ik de rest van de vlucht graag gebruik van maak (en die ik op moment van schrijven thuis op de bank aan heb).

Als het tijd is om te gaan slapen wordt er een zeer comfortabel bed opgemaakt. Een goed matras gaat over de platte stoel, je krijgt een dikke zachte deken en een paar goede kussens. De stoel is ook lekker breed, alle posities liggen goed, dus het voelt meer alsof je in een fijn hotelbed slaapt.

Eten en drinken

De catering is één van de belangrijkste verschillen tussen Business- en First Class. Deze vlucht is daarop geen uitzondering. Bij het boarden krijg ik een glas Cuvée Grand Siecle van Laurent-Perrier aangeboden, een uitstekende champagne, samen met wat macadamianootjes. Deze wordt voor opstijgen nog een paar keer bijgevuld…

Na take-off wordt de tafel gedekt voor een uitgebreid diner. Die begint met een kleine amuse van garnalenceviche (met een goed glas van de 2007 Grande Cuvée Rosé Alexandra) waarna kaviaar volgt. Deze royale portie wordt vanuit een karretje opgediend met toast, ei, zure room en ui. Van Kathrine moet ik toch écht even de speciale Amerikaanse wodka erbij proberen, maar na een klein slokje ga ik snel over op de heerlijke Riesling.

Hierna komt een smakelijke selectie aan voorgerechten (zie menukaart voor de beschrijving) met een glas van de Weisser Burgunder. De service van Kathrine is uitstekend, constant wordt gevraagd of ik nog wat nodig heb. Het hoofdgerecht dat volgt, de lamslende, ziet er niet zo spannend uit maar is erg goed, lekker mals en roze vanbinnen. Paart uitstekend bij wat rode wijnen: een heerlijke Chateauneuf-du-pape vintage die niet op de kaart stond, de sterke 2012 Chateau Cos Labory Grand Cru en een uitstekende 2017 Mas La Plana.

Intussen begin ik redelijk vol te zitten, maar er komen nog twee gangen: een kaasplank met een goede selectie en een heerlijk chocolade-munttoetje. Bij de kaasgang een lekkere 20-jaar oude Tawny van Niepoort, bij het dessert een prima dessertwijntje. Na dit punt werden de foto’s wat minder scherp – op een gegeven moment ben ik ze zelfs moment gewoon vergeten, waarvoor mijn welgemeende excuses. Ik had jullie graag beeldmateriaal van de rest van het toestel willen geven, maar ik was alleen nog maar aan het genieten.

Na het diner hebben we nog ruim 10 uur te gaan richting Frankfurt. Hoewel er legio snacks en kleine gerechtjes zijn om tussendoor te nuttigen slaap ik heerlijk en heb ik pas in de ochtend weer een beetje zin in eten. Het lekkere en uitgebreide Duitse ontbijt wordt door Kathrine op bed geserveerd en bestaat uit broodjes, diverse soorten fruit, charcuterie en kazen, zalm, yoghurt met muesli, en, het belangrijkste, roerei met bacon en tomaatjes – deze wordt in de galley vers bereid! Stukken beter dan een standaard vliegtuigomelet, ha. De dubbele espresso die erbij komt is schappelijk.

Service

Met zes passagiers in de hele cabine is service logischerwijs een stuk persoonlijker dan in Business Class; voor deze zes passagiers zijn er twee flight attendants en ook de purser komt regelmatig langs. Kathrine is degene die mij grotendeels verzorgt vandaag en zij was fantastisch. Zorgzaam en attentief, maar ook gezellig en gepassioneerd over haar werk. We praten na het diner uitgebreid over het werk van een flight attendant, Lufthansa, verschillende bestemmingen en de invloed van de pandemie op de luchtvaart. Ik krijg na het diner een uitgebreide rondleiding door het hele toestel, inclusief crew rest, upperdeck en een snel kijkje in de cockpit.

Ook de rest van de crew is goed. De purser komt regelmatig langs en de Captain komt aan het begin van de vlucht uitgebreid het vliegplan uitleggen – hij is net zo enthousiast over de 747-8 als ik. Wat ik vandaag waardeer aan de service is dat deze van hoge kwaliteit is maar wel persoonlijk en laagdrempelig blijft. Bij maatschappijen als Singapore Airlines of Cathay Pacific is de service misschien nog gelikter, maar bij Midden-Ooosterse en Aziatische maatschappijen is deze vaak wel afstandelijker en minder spontaan. Dat heeft voor- en nadelen, maar van mij mag het gewoon gezellig zijn in de cabine.

Lufthansa First Class Terminal Frankfurt

Al snel na het ontbijt is het tijd voor de landing. Helaas komt er daarmee een einde aan de vlucht. De daling wordt ingezet, de fraaie skyline van Frankfurt komt langs, ook wel ‘Mainhattan’ genoemd, vlak daarna raken de wielen de landingsbaan. De purser en Kathrine wensen me een goede vervolgvlucht en veel plezier in de First Class Terminal (FCT) – dat is de volgende bestemming! Deze terminal, apart van de reguliere passagiersterminal in Frankfurt, is alleen toegankelijk voor passagiers in First Class en passagiers met de illustere HON-status. Je wordt daar opgevangen door een personal-assistant die immigratie regelt. Er is onder andere een uitgebreide bar, goed restaurant, slaapkamers en douche/bad-cabines. Om de tijd hoef je je geen enkele zorgen te maken; je PA zoekt je op wanneer boarding is begonnen en brengt je naar een Porsche die je over het tarmac direct naar het vliegtuig rijdt.

Klinkt als de droom, nietwaar? Dat is het ook, vooral als je de trip in Frankfurt begint. Als je overstapt moet je iets meer moeite doen om in deze terminal te komen. Vanuit de B-gates waar we aankomen moet je een stukje lopen, door de vertrekhal naar buiten en naar links richting de taxi-wachtplaats. Snel loop je tegen de FCT aan waar je met een lift naar boven kan en hartelijk wordt ontvangen.

Uitgebreider verslag van de FCT met betere foto’s komt volgende keer, maar het is een zeer prettige lounge. Er zijn weinig mensen, er wordt goed voor je gezorgd, het eten is prima en de wijnkaart behoorlijk goed en uitgebreid. De bar is helemaal leuk: hier worden goede cocktails gemaakt en er staan meer dan 50 (!) verschillende whiskey’s. Daar doe ik een kleine proeverij. Ik fris me op in de badkamer en maak gebruik van het bad. Hier scoor ik het belangrijkste: een FCT-badeendje. De tijd vliegt voorbij en al snel meldt de PA dat mijn vlucht is begonnen te boarden.

Met de Porsche naar de vervolgvlucht

Tijd voor één van de leukste momenten van de hele ervaring. Buiten de FCT staat een glimmende Porsche Cayenne klaar om me richting de A320 naar Amsterdam te brengen. De chauffeur doet mijn tas achterin, in de auto staan flesjes water klaar.

Als de poort naar het tarmac opengaat kan ik een grote grijns en een klein lachje niet inhouden. Het eerste toestel in zicht is een gigantische 747-8, we rijden direct onder de neus. De rit gaat langs andere prachtige kisten, we gaan parallel met taxiënde toestellen, het is echt een feestje. Ongelooflijk dat een beetje punten sparen zulke fantastische ervaringen mogelijk maakt, dit zou ik anders nooit meemaken.

We parkeren naast de neus van het toestel – ik zie dat in de jetbridge boven mij boarding bezig is. De chauffeur pakt mijn tas en brengt me naar boven, langs de rij in de jetbridge, en stelt me voor aan de cabin crew. Ik neem plaats op 1F, een klein beetje opgelaten door de hele behandeling. Nog een klein uurtje en dan zijn we weer in Amsterdam. Daarmee komt een prachtige reis op zijn eind.

Conclusie van Lufthansa First Class

Ik heb niet vaak zo veel plezier gehad tijdens een vlucht, van begin tot eind. De cabine is niet heel modern maar heeft een luxueuze uitstraling en voelt prettig aan. De stoel is in alle posities zeer comfortabel. Eten is van goede kwaliteit en de drankenkaart is genieten, met name de champagnes en de rode wijnen. Maar de service maakte de ervaring écht uitstekend: vriendelijk, warm, enthousiast maar ook zeer professioneel. Dat dit allemaal plaatsvindt in de neus van een 747-8 maakt het alleen maar mooier. Voeg daar de heerlijke First Class Terminal en de Porsche-rit naar de vervolgvlucht aan toe en je hebt een prachtige totaalervaring die volledig anders is dan business class. Als je de punten kunt missen dan raad ik je Lufthansa First Class volledig aan.

9.5/10